„Puste faktury” a art. 108 ustawy o VAT. Czy liczy się dobra wiara wystawcy faktury i realny uszczerbek Skarbu Państwa?

W dyskusji na temat art. 108 ust. 1 ustawy o VAT od lat dominuje narracja, w której przepis ten staje się narzędziem niemal automatycznego represjonowania podatników.. i to niezależnie od tego, czy doszło do rzeczywistego uszczuplenia wpływów budżetowych. Co więcej, organy podatkowe stosują ten przepis nie badając nawet dobrej wiary podatnika. Tymczasem orzecznictwo sądów administracyjnych – powoli, ale konsekwentnie – wskazuje na konieczność bardziej zrównoważonej wykładni tego przepisu. Dlaczego? Bo mądre orzeczenia wydaje TSUE. Wydaje się w kontekście odpowiednika krajowego art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, czyli art. 203 Dyrektywy VAT.

✨ A no mam trochę do powiedzenia. Napisałem pracę dyplomową na ten temat – rozważając, czy przepis ten pełni funkcję środka ochronnego Skarbu Państwa przed uszczupleniem dochodów z tytułu VAT (charakter prewencyjny), czy też przybiera formę swoistej kary, niezależnej od zachowania podmiotu wystawiającego fakturę (charakter sankcyjny).

✨ Według mnie to nie jest przepis sankcyjny, co oznacza że nie powinien znaleźć zastosowania w sytuacji, gdy wystawca faktury działał w dobrej wierze lub jeśli nie zachodzi ryzyko uszczuplenia wpływów budżetowych (UWAGA: mamy tutaj alternatywę).

✨ Uważam też, że też należałoby rozważyć doprecyzowanie przesłanek zastosowania tej regulacji -właśnie poprzez wprowadzenie obowiązku wykazania realnego uszczuplenia wpływów budżetowych oraz uwzględniania dobrej wiary podatnika (wystawcy faktury).

🔍 PRZYKŁADEM DOBREGO, W dyskusji na temat art. 108 ust. 1 ustawy o VAT od lat dominuje narracja, w której przepis ten staje się narzędziem niemal automatycznego represjonowania podatników.. i to niezależnie od tego, czy doszło do rzeczywistego uszczuplenia wpływów budżetowych. Co więcej, organy podatkowe stosują ten przepis nie badając nawet dobrej wiary podatnika. Tymczasem orzecznictwo sądów administracyjnych – powoli, ale konsekwentnie – wskazuje na konieczność bardziej zrównoważonej wykładni tego przepisu. Dlaczego? Bo mądre orzeczenia wydaje TSUE. Wydaje się w kontekście odpowiednika krajowego art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, czyli art. 203 Dyrektywy VAT.

✨ A no mam trochę do powiedzenia. Napisałem pracę dyplomową na ten temat – rozważając, czy przepis ten pełni funkcję środka ochronnego Skarbu Państwa przed uszczupleniem dochodów z tytułu VAT (charakter prewencyjny), czy też przybiera formę swoistej kary, niezależnej od zachowania podmiotu wystawiającego fakturę (charakter sankcyjny).

✨ Według mnie to nie jest przepis sankcyjny, co oznacza że nie powinien znaleźć zastosowania w sytuacji, gdy wystawca faktury działał w dobrej wierze lub jeśli nie zachodzi ryzyko uszczuplenia wpływów budżetowych (UWAGA: mamy tutaj alternatywę).

✨ Uważam też, że też należałoby rozważyć doprecyzowanie przesłanek zastosowania tej regulacji -właśnie poprzez wprowadzenie obowiązku wykazania realnego uszczuplenia wpływów budżetowych oraz uwzględniania dobrej wiary podatnika (wystawcy faktury).

🔍 PRZYKŁADEM DOBREGO, W dyskusji na temat art. 108 ust. 1 ustawy o VAT od lat dominuje narracja, w której przepis ten staje się narzędziem niemal automatycznego represjonowania podatników.. i to niezależnie od tego, czy doszło do rzeczywistego uszczuplenia wpływów budżetowych. Co więcej, organy podatkowe stosują ten przepis nie badając nawet dobrej wiary podatnika. Tymczasem orzecznictwo sądów administracyjnych – powoli, ale konsekwentnie – wskazuje na konieczność bardziej zrównoważonej wykładni tego przepisu. Dlaczego? Bo mądre orzeczenia wydaje TSUE. Wydaje się w kontekście odpowiednika krajowego art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, czyli art. 203 Dyrektywy VAT.

✨ A no mam trochę do powiedzenia. Napisałem pracę dyplomową na ten temat – rozważając, czy przepis ten pełni funkcję środka ochronnego Skarbu Państwa przed uszczupleniem dochodów z tytułu VAT (charakter prewencyjny), czy też przybiera formę swoistej kary, niezależnej od zachowania podmiotu wystawiającego fakturę (charakter sankcyjny).

✨ Według mnie to nie jest przepis sankcyjny, co oznacza że nie powinien znaleźć zastosowania w sytuacji, gdy wystawca faktury działał w dobrej wierze lub jeśli nie zachodzi ryzyko uszczuplenia wpływów budżetowych (UWAGA: mamy tutaj alternatywę).

✨ Uważam też, że też należałoby rozważyć doprecyzowanie przesłanek zastosowania tej regulacji -właśnie poprzez wprowadzenie obowiązku wykazania realnego uszczuplenia wpływów budżetowych oraz uwzględniania dobrej wiary podatnika (wystawcy faktury).

🔍 PRZYKŁADEM DOBREGO, MERYTORYCZNEGO PODEJŚCIA DO OMAWIANEJ MATERII JEST WYROK WSA W BIAŁYMSTOKU Z DNIA 29 MARCA 2023 R. – I SA/BK 483/22

Sąd jasno podkreślił w tym orzeczeniu, że stosowanie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT ma sens wyłącznie wtedy, gdy faktycznie występuje ryzyko uszczuplenia dochodów budżetowych.

Kluczowe tezy WSA w Białymstoku:

  1. Sam fakt wystawienia faktury dokumentującej czynność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług oraz brak dokonania korekty w tym zakresie nie stanowi wystarczającej podstawy do zastosowania art. 108 ust. 1 u.p.t.u.
  2. Fakt wydania decyzji odmawiającej prawa do odliczenia podatku naliczonego z określonej faktury VAT w przypadku, gdy nie doszło do uszczuplenia podatku uniemożliwia wydanie decyzji określającej kwotę podatku od towarów i usług z tej faktury na podstawie art. 108 ust. 1 u.p.t.u. Wydanie decyzji w takich okolicznościach stanowi naruszenie zasady neutralności podatku VAT.
  3. Zobowiązanie podatkowe na podstawie art. 108 ust. 1 u.p.t.u. – jako niemające sankcyjnego charakteru – nie powinno stanowić źródła dodatkowych wpływów podatkowych, lecz rekompensować ewentualne uszczuplenie tych wpływów spowodowane odliczeniem podatku naliczonego przez odbiorcę faktury.
  4. Uwzględniając zasadę neutralności podatku VAT istnienie zobowiązania podatkowego na podstawie art. 108 ust. 1 u.p.t.u. uzależnione jest od tego czy rzeczywiście doszło do uszczuplenia wpływów podatkowych.
  5. Przestrzeganie zasady neutralności podatku VAT jest zadaniem organów podatkowych, wyznaczając także obowiązki organów podatkowych w zakresie postępowania dowodowego.” Sąd podkreślił, że obowiązkiem organów podatkowych jest wobec tego wykazanie, że zastosowanie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT nie pozostaje w sprzeczności z tą zasadą.

Stanowisko zajęte przez WSA w Białymstoku jest nie tylko merytorycznie trafne, ale też zgodne z:

  • zasadą proporcjonalności;
  • zasadą neutralności VAT;
  • orzecznictwem TSUE;
  • konstytucyjną zasadą praworządności.

To też wyraźny sygnał, że art. 108 ustawy o VAT nie może być wykorzystywany jako automat fiskalny, lecz wyłącznie jako narzędzie ochrony budżetu w sytuacjach rzeczywistego zagrożenia wpływów.

Jeśli borykasz się z zarzutem wystawiania tzw. pustych faktur, pamiętaj, że nie każda błędna faktura oznacza od razu nadużycie. Sprawy te wymagają indywidualnej analizy – chętnie pomogę.

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Przewijanie do góry