Szef Krajowej Administracji Skarbowej (#KAS) odmówił w dniu 12 czerwca 2024 r. wydania podatnikowi opinii zabezpieczającej w odniesieniu do czynności polegających na założeniu spółki zależnej i zmianie aktualnych umów o pracę na umowy o świadczenie usług w ramach kontraktów #B2B (z ang. business to business).
Czego dotyczył wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej?
Przedmiotem postępowania, zainicjowanego wnioskiem o wydanie przez Szefa KAS opinii zabezpieczającej dla spółki akcyjnej (#SA), była dokonana na gruncie #PIT analiza, czy zespół planowanych czynności polegających na:
- założeniu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (#SPZOO), w której SA będzie posiadała 100% udziałów,
- zmianie rodzajów stosunków prawnych łączących obecnie część współpracowników (umowy o pracę) na umowy o świadczenie usług zawierane ze spółką zależną w ramach prowadzonych przez współpracowników pozarolniczych działalności gospodarczych (B2B)
– odpowiada ustawowym kryteriom unikania opodatkowania wskazanym w art. 119a par. 1 Ordynacji podatkowej.
W ocenie Szefa KAS dokonanie czynności należy uznać za działanie sztuczne na płaszczyźnie ekonomicznej i prawnej. Organ zaznaczył, że część ze współpracowników zatrudnionych obecnie w SA na podstawie umowy o pracę założy działalności gospodarcze, tylko po to, by świadczyć w ich ramach usługi w niezmiennym zakresie tylko na rzecz innego podmiotu – utworzonej spółki zależnej oraz z wykorzystaniem infrastruktury SA (wynajmowanej przez spółkę zależną od SA i podnajmowanej nowym przedsiębiorcom).
Szef KAS podkreślił, że zakładane przez wnioskodawcę cele gospodarcze transakcji, można zrealizować poprzez wybór innej, mniej skomplikowanej formuły prawnej, tj. wyodrębnić w ramach SA odpowiednie struktury i dokonać podziału przez wyodrębnienie, co wiązałoby się z przejściem współpracowników do spółki zależnej w ramach przejścia części zakładu pracy. Jednocześnie przyjęcie tej prostszej formuły działania, nie wiązałoby się w ocenie Szefa KAS z innymi (poza pozbawieniem korzyści podatkowej), niekorzystnymi skutkami finansowymi, mogącymi wpłynąć na możliwość dokonania czynności.
Zgodnie ze stanowiskiem Szefa KAS, współpracownicy planujący założyć swoje biznesy nie zostaną rzeczywistymi przedsiębiorcami, a jedynie podmiotami fikcyjnie samozatrudnionymi.
Rozsądnie działający podmiot, kierujący się zgodnymi z prawem celami, innymi niż osiągnięcie korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, nie zastosowałby zdaniem organu przyjętego przez wnioskodawcę sposobu działania w dominującej mierze z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. W związku z czym sposób działania wnioskodawcy, polegający na dokonaniu wskazanych powyżej czynności, należy uznać za sztuczny zgodnie z art. 119c par. 1 Ordynacji podatkowej.
Zdaniem organu, w przedstawionym tanie faktycznym dojdzie do nieuzasadnionego dzielenia operacji. SA musiałaby rozwiązać ze współpracownikami ich umowy o pracę, wypowiedzieć lub aneksować wszystkie umowy cywilnoprawne związane z działalnością wskazanych we wniosku działów, po to aby następnie zostały zawarte przez specjalnie utworzoną SPZOO ze współpracownikami umowy o świadczenie usług dotyczące niezmienionego zakresu wykonywanych zadań oraz na nowo zostaną zawarte wszelkie umowy cywilnoprawne związane z działalnością wskazanych we wniosku działów.
W ocenie Szefa KAS, w sprawie spełniona jest również przesłanka z art. 119c par. 2 pkt 3 Ordynacji podatkowej, tj. występowanie elementów prowadzących do uzyskania stanu identycznego lub zbliżonego do stanu istniejącego przed dokonaniem czynności. Pomimo tego, że w założeniu współpracownicy mają prowadzić własne działalności gospodarcze, może dojść do sytuacji, w której będą oni nadal wykonywać swoje zadania w niezmienionym zakresie na warunkach zbliżonych do stosunku pracy, z wykorzystaniem infrastruktury technicznej SA, nie ponosząc przy tym faktycznego ryzyka i odpowiedzialności charakterystycznych dla rzeczywiście prowadzonej działalności gospodarczej.
Pismo Szefa KAS z dnia 12 czerwca 2024 r. znak: DKP3.8082.10.2023.
Jakie znaczenie posiada odmowa wydania opinii zabezpieczającej przez Szefa KAS?
Brak wydania opinii zabezpieczającej niesie ze sobą szereg istotnych konsekwencji. Są to, m. in.:
- brak ochrony przed negatywnymi konsekwencjami podatkowymi w przypadku podjęcia działań przedstawionych we wniosku,
- konieczność zmiany strategii podatkowej,
- potencjalne zastosowanie klauzuli o unikaniu opodatkowania (#GAAR),
- potencjalna odpowiedzialność podatkowa i karna skarbowa,
- potencjalne kłopoty finansowe i wizerunkowe.
Klauzula o unikaniu opodatkowania – art. 119a Ordynacji podatkowej
Zgodnie z art. 119a Ordynacji podatkowej, czynność nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli osiągnięcie tej korzyści, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, było głównym lub jednym z głównych celów jej dokonania, a sposób działania był sztuczny (unikanie opodatkowania).
Klauzula o unikaniu opodatkowania (z ang. General Anti-Avoidance Rule GAAR), została wprowadzona do polskiego porządku prawnego w 2016 r. w celu przeciwdziałania sztucznym i agresywnym praktykom/optymalizacji podatkowym.
Planowanie podatkowe musi odbywać się z odpowiednią świadomością. Każdorazowo warto zachować ostrożność, albowiem podejmowane działania powinny być zgodne z przepisami prawa oraz posiadać odpowiednie uzasadnienie ekonomiczne.
